دلیل دعوای کودکان به خاطر اسباب بازی چیست ؟ کودکانی که بر سر اسباب بازی همسالان خود درگیر درگیری می شوند، اغلب باعث ایجاد سر و صدای قابل توجهی می شود. دارایی هایی مانند اسباب بازی ها در زندگی کودکان اهمیت زیادی دارد و باعث می شود که گاهی اوقات برای به دست آوردن آنها به دعوا یا مشاجره متوسل شوند. در لحظات ناامیدی، صدای بلند، انضباط بدنی و تهدید والدین ممکن است به وجود بیاید. با این حال، چنین رویکردهایی نه تنها تأثیر مثبتی بر رفتار کودکان نمی‌گذارند، بلکه خطر تقویت اعمال نامناسب آنها را در آینده نیز دارند. بازی ها و اسباب بازی ها نقش مهمی در رشد کودکان دارند و رشد آنها را افزایش می دهند. با این حال، چگونه می‌توانیم به طور مؤثر به اختلافاتی که در زمان بازی یا درگیری‌های مربوط به اسباب‌بازی به وجود می‌آیند رسیدگی کنیم؟ چگونه می توانیم کودکان را در دفاع از حقوق خود و مدیریت پرخاشگری آموزش دهیم؟ علاوه بر این، چگونه باید با کودک درگیر درگیری با فرزند خودمان ارتباط برقرار کنیم؟ اگر به دنبال پاسخ به این سوالات هستید، ادامه این مقاله را در شانسی تویز بخوانید.
چرا بچه ها دعوا می کنند؟
کودکان به دلایل مختلف دعوا می کنند. یکی از عوامل اصلی دلبستگی آنها به وسایل شخصی، به ویژه اسباب بازی هایشان است. کودکان تاکید زیادی بر اسباب بازی های خود دارند و اغلب تمایلی به اشتراک گذاری آنها با دیگران ندارند. حتی اسباب‌بازی‌ای که مدت‌هاست با آن بازی نکرده‌اند، وقتی کودک دیگری به آن ابراز علاقه می‌کند، ناگهان اهمیت زیادی پیدا می‌کند. آنها نیاز شدیدی به محافظت از اسباب بازی های خود و جلوگیری از افتادن آنها به دست دیگران احساس می کنند.
کودکان نسبت به اسباب بازی های خود احساس مالکیت و کنترل دارند. آنها در فعالیت هایی مانند شستن، حمام کردن، و صحبت با اسباب بازی های خود شرکت می کنند که نشان دهنده همذات پنداری آنها با اسباب بازی یا شخصیتی است که آن را نشان می دهد. این ارتباط عاطفی آنها را به ایجاد وابستگی عمیق به اسباب‌بازی‌هایشان سوق می‌دهد و آنها را وادار می‌کند که به شدت از دارایی‌های خود دفاع کنند. علاوه بر این، کودکان ممکن است از بلوغ فکری برای حل تعارضات از طریق ارتباط برخوردار نباشند، بنابراین واکنش غریزی آنها مبارزه یا فرار است. این راه آنها برای محافظت از چیزی است که آنها به عنوان وسیله ابراز خود در نظر می گیرند.
علاوه بر این، کودکان ممکن است به بازی با اسباب‌بازی‌هایی که سایر کودکان دارند، مانند لگو یا دوچرخه کشیده شوند. این رفتار می تواند از دلایل مختلفی ناشی شود. آنها ممکن است کنجکاو باشند که ببینند آیا اسباب‌بازی‌ها مشابه یا متفاوت از اسباب‌بازی‌های خودشان هستند. آنها همچنین ممکن است از این به عنوان فرصتی برای تعامل با کودکان دیگر با درگیر شدن با وسایلشان استفاده کنند. برخی از کودکان حتی ممکن است نگرش خود محوری داشته باشند و به دنبال افزایش تعداد دارایی های خود باشند. در برخی موارد، کودکان ممکن است مفهوم حریم خصوصی و مرزها را به طور کامل درک نکنند.
به عنوان بزرگسالانی مسئولیت پذیر، وظیفه ماست که دلایل اصلی رفتار فرزندمان را درک کنیم و آنها را به درستی راهنمایی کنیم. با ارائه راهنمایی و آموزش اهمیت به اشتراک گذاری، همدلی و ارتباط موثر، می توانیم به آنها کمک کنیم تا در تعارضات غلبه کنند و راه های سالم تری برای تعامل با دیگران ایجاد کنند.
چگونه جلوی دعوای کودکان را بگیریم
اسباب‌بازی‌ها می‌توانند ابزار آموزشی قدرتمندی برای والدین باشند و وسیله‌ای برای پاداش رفتار خوب در کودکان ارائه دهند. برعکس، خودداری از اسباب بازی های مورد علاقه کودک می تواند نوعی تنبیه ملایم برای تشویق تغییر رفتار باشد.
زمانی که کودک اسباب بازی های خود را پرت می کند یا بر سر آنها با کودکان دیگر درگیر می شود، موثرترین راه حل مصادره اسباب بازی ها است. این روش جایی برای مشاجره و اعتراض والدین کودک نمی گذارد. به تدریج کودک متوجه می شود که هر اسباب بازی هدف خاص خود را دارد و باید به درستی از آن استفاده کرد. این رویکرد انضباطی به ویژه برای والدین دارای چند فرزند و همچنین مربیان مهدکودک و پرستارانی که از چندین کودک به طور همزمان مراقبت می کنند مفید است. اما این روش چگونه باید اجرا شود؟
در اینجا یک رویکرد گام به گام برای مدیریت اختلافات کودکان وجود دارد:
۱. اگر کودک شما از یک اسباب بازی به درستی استفاده نمی کند، فورا همان اسباب بازی را از او گرفته و مصادره کنید.
۲. قبل از مصادره اسباب بازی ارتباط خود را با کودک به بیش از ده کلمه محدود کنید.
۳. مدت ضبط نباید از ده دقیقه تجاوز کند.
۴. پس از مصادره اسباب بازی، دلیل برداشتن آن را برای فرزندتان توضیح دهید.
۵. از فرزندتان بخواهید دلیل مصادره را به صورت شفاهی بیان کند.
۶. در طول این فرآیند از سرزنش یا انتقاد از کودک خودداری کنید.
۷. به جای اینکه از کودک بخواهید اسباب بازی را در محل تعیین شده خود قرار دهد، مسئولیت انجام آن را خودتان به عهده بگیرید.
۸. همیشه از یک ساعت زنگ دار استفاده کنید تا به کودک خود علامت دهد که چه زمانی می تواند بازی با اسباب بازی های خود را از سر بگیرد.
چگونه می توانیم از دسترسی کودکان دو تا سه ساله به اسباب بازی های خود جلوگیری کنیم؟
۱. اسباب بازی را دور از دسترس آنها اما در محدوده دید خود قرار دهید.
۲. یک تایمر را برای مدت کوتاهی، معمولاً ۲ تا ۵ دقیقه، تنظیم کنید و آن را در کنار اسباب بازی قرار دهید که کودک بتواند هر دو را ببیند.
۳. به طور خلاصه توضیح دهید که چرا اسباب بازی به طور موقت برداشته می شود.
۴. پس از خاموش شدن تایمر، اسباب بازی را به کودک برگردانید.
۵. از درخواست عذرخواهی از کودک یا دادن قول در مورد رفتارهای آینده خودداری کنید.
۶. در عوض، از کودک بپرسید چرا اسباب بازی او را برده اند.
۷. اگر کودک به درستی پاسخ نمی دهد، خودتان پاسخ را ارائه دهید.
برخورد با تعارضات در بین کودکان چهار سال به بالا:
کودکان چهار ساله یا بزرگتر بیشتر مستعد دعوا بر سر اسباب بازی هستند. در چنین مواردی، معمولاً غیرضروری است که صریحاً گفته شود که آنها مجاز به لمس اسباب بازی نیستند. کودک این را به طور ضمنی درک می کند. به سادگی اسباب بازی را از دسترس آنها بردارید. از دسترسی کودک به اسباب بازی به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه جلوگیری کنید. سپس علت توقیف اسباب بازی را توضیح دهید. اگر کودک در این مدت سعی کرد اسباب بازی را بازیابی کند، او را به مکانی هدایت کنید که نتواند به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه بازی کند یا سرگرم شود. از طریق این رویکرد، حتی کودکان تکانشی نیز به تدریج یاد می گیرند که احساسات خود را بهتر مدیریت کنند و از اسباب بازی های خود به درستی استفاده کنند.
به یاد داشته باشید، ترویج رفتارهای مثبت تأثیر عمیقی در شکل دادن به رفتار کودکان دارد. بنابراین، هنگامی که کودک ما از اسباب بازی های خود به درستی استفاده می کند و آنها را با دیگران به اشتراک می گذارد، تشویق و حمایت بسیار مهم است.